آیت‌الله شبیری زنجانی در گفتاری تاریخی، پرده از رخدادهایی هولناک و کمتر شنیده‌شده در حمله وهابی‌ها به شهر کربلا برداشتند. این روایت، نکات آموزنده‌ای از آن فاجعه تاریخی را روشن می‌سازد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی موکب عقیله، حضرت آیت‌الله سید موسی شبیری زنجانی در گفتاری تاریخی، به وقایع تلخ حمله وهابی‌ها به شهر مقدس کربلا در سال ۱۲۱۶ هجری قمری پرداختند و با اشاره به ماجرای نجات مرحوم صاحب ریاض، از نکات آموزنده و شگفت‌انگیزی در آن حادثه پرده برداشتند.به گفته ایشان، در این سال وهابی‌ها با حمله به کربلا، مردم این شهر را به طرز فجیعی قتل عام کردند. آن‌ها قصد داشتند به نجف نیز حمله کنند اما با توجه به آمادگی مردم این شهر، موفق به پیشروی نشدند. در مقابل، کربلا غافلگیر شد و آسیب‌های فراوانی دید.
حضرت آیت‌الله شبیری زنجانی با اشاره به حضور مرحوم صاحب ریاض ـ از مراجع بزرگ آن دوران و رئیس روحانیت کربلا ـ در مرکز وقایع، فرمودند: «وهابی‌ها به منزل صاحب ریاض حمله می‌کنند. خانواده ایشان موفق به فرار می‌شوند، اما صاحب ریاض به همراه یک طفل شیرخوار زیر سبدی پنهان می‌شوند.در تمام مدتی که مهاجمان خانه را جست‌وجو می‌کردند، کودک هیچ گریه‌ای نمی‌کند؛ گویی معجزه‌ای رخ داده بود که باعث نجات جان ایشان شد.»ایشان در ادامه افزودند: «پس از آنکه وهابی‌ها از کربلا خارج می‌شوند، یکی از علما به نام آقا سید کاظم، که از شاگردان صاحب ریاض و ساکن نجف بود، برای نجات استاد خود به کربلا می‌رود. او و همراهانش موفق می‌شوند صاحب ریاض و کودک را در لحظات پایانی نجات دهند. پس از آن، غسل کرده و برای زیارت به حرم مطهر امام حسین علیه‌السلام می‌روند.»
آتش‌زدن ضریح و نوشیدن قهوه‌ای با چوب ضریح!در ادامه این روایت تکان‌دهنده، آیت‌الله شبیری زنجانی به وضعیت حرم مطهر امام حسین (ع) پس از حمله وهابی‌ها اشاره کردند: «آن‌ها ضریح مطهر را برداشته و سوزانده بودند؛ با آن چوب‌ها قهوه درست کرده بودند، در حالی‌که خودشان قهوه را حرام می‌دانستند!»ایشان گفتند: «وقتی به حرم رسیدند، دیدند گوشه‌ای از قبر مطهر شکافته شده است. آقا سید کاظم با دقت به آن قسمت نگاه کرد و گفت: من قطعه‌ای از بدن شریف را حس می‌کنم.صاحب ریاض هم تأیید کرد. سید کاظم در آن لحظه گفت: اکنون وقت برداشتن تربت است.
دستمال سفیدی بیرون آورد، مقداری از تربت را برداشت، که آن دستمال بلافاصله سرخ شد. بخشی از آن تربت را خودش برداشت و بخشی را به صاحب ریاض داد.»سرنوشت تربت و مهرهای تاریخیبر اساس نقل آیت‌الله شبیری زنجانی، آقا سید کاظم پس از مدتی از دنیا رفت.
برادر وی، فرد ساده‌دلی به نام میرکریم، تربت باقی‌مانده را به مهر تبدیل و آن‌ها را میان مردم توزیع کرد. در این میان، آمیرزا ابوالقاسم ـ از خاندان برجسته زنجان ـ که در آن زمان نوجوانی بیش نبود، پیگیری‌های فراوانی انجام داد و سرانجام موفق شد یکی از آن مهرها را به دست آورد.این مهر به‌عنوان یادگاری‌ای گرانبها با ویژگی‌های خاص، در بیت ایشان نگهداری می‌شد و میرزا ابوالقاسم همواره به فرزندانش سفارش می‌کرد که قدر و منزلت این تربت را بدانند.
۱۰.۹ پربازدید!
